Rehabilitacja po endoprotezie biodra: Zwyrodnienie stawu biodrowego u seniora.

Urazy stawu biodrowego często mają skomplikowane i wieloczynnikowe przyczyny. Dlatego tak ważne jest zastosowanie odpowiednio dobranej fizykoterapii do każdego pacjenta. Jest to szczególnie istotne w przypadku osób starszych, gdzie oprócz regularnych urazów o charakterze siłowym może istnieć szereg zmian zwyrodnieniowych stawu biodrowego związanych ze starzeniem się organizmu. Celem niniejszego artykułu jest przegląd dostępnych metod rehabilitacji i zasad postępowania po endoprotezie biodra.

Zwyrodnienie stawu biodrowego u seniora – co to takiego?

Na chorobę zwyrodnieniową stawów chorują najczęściej osoby powyżej pięćdziesiątego roku życia, chociaż bywają przypadki wystąpienia tego kłopotu także w młodszym wieku,  zwłaszcza w przypadku urazu stawu. Zwyrodnienie stawów dotyczy najczęściej stawu biodrowego i kolanowego, ale może także zaatakować stawy kręgosłupa i kończyn górnych. Pacjenci z chorobą zwyrodnieniową uskarżają się na wyrośla kostne dookoła stawu, które ograniczają zakres ruchu. Zmiany zwyrodnieniowe stawu biodrowego są najczęściej określane jako dolegliwości spowodowane „zużyciem”, ponieważ współczynnik zachorowań spowodowanych urazem jest znacznie mniejszy, niż zachorowania postępujące w toku pracy stawów.

Zwyrodnienie stawu biodrowego u seniora – objawy

Najczęstszymi objawami choroby zwyrodnieniowej stawu biodrowego są bóle w okolicy pachwin i promieniujące do kolana. Bóle te, zazwyczaj występują w trakcie czynności związanych z obciążeniem tego stawu, takich jak sport lub chodzenie. Z uwagi na ból, chorzy często utykają podczas poruszania się, instynktownie zmniejszając w ten sposób nacisk na obciążony staw.

Postępujące zwyrodnienie stawu biodrowego może prowadzić także do powstania wyrośli kostnych, co jeszcze bardziej pogłębi ból stawów i ogranicza ich ruchomość.

Innym symptomem zwyrodnienia stawu biodrowego jest ograniczona ruchomość stawów. Ograniczenie zakresu ruchu stawu biodrowego może powodować poważne trudności w wykonywaniu codziennych czynności, jak na przykład wiązanie butów, dlatego osoby dotknięte tym schorzeniem często wymagają całodobowej pomocy.

Czego unikać przy zwyrodnieniu stawu biodrowego?

Zastanawiasz się, czego unikać przy zwyrodnieniu stawu biodrowego? Odpowiedź na to pytanie jest prosta. Cierpiąc na tę chorobę, należy unikać ruchu i sportu obciążającego stawy, jednak nie oznacza to zupełnego zaprzestania aktywności fizycznej. Wręcz przeciwnie! Aktywność fizyczna po endoprotezie stawu biodrowego ma duże znaczenie dla czasu rekonwalescencji. Zalecana jest umiarkowana aktywność fizyczna o charakterze rozciągającym. Stronić natomiast powinno się od spożywania alkoholu i pokarmów bogatych w sól. Jednak warto skonsultować się ze swoim lekarzem i ustalić dokładne zasady rekonwalescencji.

Zwyrodnienie stawu biodrowego u seniora – metody leczenia

Zwyrodnienie stawu biodrowego u seniora można leczyć na dwa sposoby. Pierwszym z nich jest leczenie farmakologiczne, które stosowane jest zwłaszcza w początkowych stadiach lub w przypadku zwyrodnienia spowodowanego urazem. W ramach farmakologii lekarze stosują najczęściej leki przeciwbólowe i niesteroidalne leki przeciwzapalne, podawane doustnie lub poprzez iniekcje do stawów, maści i żele o działaniu przeciwbólowym i przeciwzapalnym, oraz kwas hialuronowy, który wstrzyknięty do stawu zmniejsza tarcie i działa przeciwbólowo. Specjaliści coraz częściej uciekają się także do metod medycyny regeneracyjnej, dzięki której można przyśpieszyć naturalne procesu regeneracyjne uszkodzonych tkanek, ścięgien i stawów.

Drugim wariantem jest leczenie operacyjne. W ramach operacyjnego leczenia zwyrodnienia stawu biodrowego u seniora przeprowadza się zabiegi z wykorzystaniem artroskopu lub operacje metodą otwartą, takie jak endoprotezo-plastyka stawu bądź kapoplastyka stawu biodrowego metodą BHR. Na dzień dzisiejszy to właśnie endoproteza biodra jest jedną z najskuteczniejszych metod leczenia, która pozwala pacjentowi na życie na tym samym poziomie co przed operacją.

Endoproteza biodra – co to takiego?

Wymiana stawu biodrowego to zabieg chirurgiczny, w którym staw biodrowy, zostaje zastąpiony implantem protetycznym, czyli endoprotezą stawu biodrowego. Operacja wszczepienia protezy stawu biodrowego może być wykonana jako wymiana całkowita lub połowiczna. Tego rodzaju operacja ortopedyczna wymiany stawu jest zazwyczaj przeprowadzana w celu złagodzenia bólu związanego z zapaleniem stawu lub przy niektórych złamaniach biodra. Całkowita wymiana stawu biodrowego polega na wymianie zarówno panewki, jak i głowy kości udowej, podczas gdy w przypadku hemiartroplastyki wymienia się na ogół tylko głowę kości udowej.

Rehabilitacja po endoprotezie biodra

Rehabilitacja po endoprotezie biodra podzielona jest na trzy etapy. Pierwszy odbywa się jeszcze podczas pobytu w szpitalu, następny zaraz po powrocie do domu, a ostatni trwa jeszcze przez kilka miesięcy po odbyciu zabiegu. Jeśli pacjent jest ogólnie sprawny i dobrze się czuje, chirurg może zaproponować rozszerzony program rekonwalescencji, w ramach którego pacjent zaczyna chodzić w dniu operacji i zostaje wypisany w ciągu 1 do 3 dni.

Jak długo dochodzi się po operacji biodra?

Nie ma jednoznacznej odpowiedzi na pytanie, jak długo dochodzi się po operacji biodra, ponieważ okres rekonwalescencji zależy od stanu i kondycji danej osoby. Przyjmuje się jednak, że w przypadku regularnych ćwiczeniach fizycznych, odpowiedniej diecie i nieprzeciążaniu organizmu rehabilitacja po endoprotezie trwa od 4 do 18 tygodni.

Życie z endoprotezą stawu biodrowego

Przez pierwsze tygodnie po zabiegu, rekonwalescent na pewno będzie odczuwać większe zmęczenie i apatię, jednak już po kilku tygodniach ta sytuacja powinna się ustabilizować. Na początku życie z endoprotezą stawu biodrowego może być niełatwe, dlatego warto zadbać o odpowiednie dostosowanie warunków w mieszkaniu seniora do jego możliwości. Chodzi tutaj o usunięcie wszelkich przedmiotów, o które senior może się potknąć i przewrócić, oraz zapewnienie krzeseł i foteli o odpowiedniej wysokości. Należy także pamiętać o tym, by dać pacjentowi wystarczającą ilość czasu na powrót do pełni sił.