Inkontynencja u osoby starszej – ważne wskazówki

Opiekunka osób starszych mierzy się z wieloma trudnościami i wyzwaniami. Część tych komplikacji jest bezpośrednim wynikiem aktualnej kondycji oraz wieku pacjenta. Przykładem takiej dolegliwości jest właśnie inkontynencja, która manifestuje się, jako nietrzymanie moczu. Problem jest poważny i wymaga edukacji w tym zakresie, ponieważ popuszczanie moczu dotyczy 634 milionów osób na całym świecie, a w samej Europie- 75 milionów! Tak alarmujące statystki sprawiają, że konieczne jest bliższe poznanie tematu, zwłaszcza w zawodzie opiekunek.

Inkontynencja – co to jest?

Inkontynencja jest rodzajem medycznego pojęcia, które odnosi się do mimowolnego i bezwładnego oddawania moczu, ale także kału. Dzieje się tak, gdyż pacjent traci kontrolę nad mięśniami zwieracza, co skutkuje niekomfortowymi reakcjami fizjologicznymi organizmu.

Warto zaznaczyć, że schorzenie nie jest rzadkie i ma charakter ogólnoświatowy. Na nietrzymanie moczu cierpi 10% populacji Europejczyków, a inkontynencja podwójna jest codziennością dla 1 na 15 pełnoletnich osób całej populacji!

Na uwagę zasługuje fakt, że inkontynencja u osoby starszej skupia się zwłaszcza na płci żeńskiej. Niezależnie od rodzaju poszkodowanego, popuszczanie moczu powoduje ogromny dyskomfort podczas wykonywania codziennych obowiązków. Co więcej, uciążliwość jest tak duża, że spora część seniorów całkowicie rezygnuje z dotychczasowej rutyny oraz jakichkolwiek aktywności fizycznej lub społecznej, co wpływa na stan fizyczny, a także zdrowie psychiczne.

Inkontynencja – jakie wyróżniamy typy?

Każdy rodzaj choroby wymaga zupełnie innej taktyki reagowania. Inkontynencja nie jest wyjątkiem, a kolejne działania podlegają poprzedzającej ocenie wariantu. Inkontynencja u osoby starszej przybiera postać:

• wysiłkowego nietrzymania moczu – aktywność fizyczna zwiększa prawdopodobieństwo występowania podniesionego ciśnienia w obrębie jamy brzusznej. Taka sytuacja może mieć realny wkład w niepożądany i niekontrolowany wyciek moczu. Istnieją trzy stopnie natężenie problemu, a każdy z nich odpowiada określonemu poziomowi wysiłku. Początkowy stopień schorzenia jest następstwem bardzo dużego trudu lub pracy. Kolejna pozycja, czyli 2 stopień, przypisana jest zachowaniu o średniej mocy – takie czynności często są elementem codziennego trybu życia. Ostatnia faza jest najbardziej niepokojąca, gdyż popuszczanie płynu nie koreluje z żadnym ożywieniem, a nieświadoma sytuacja występuje nawet podczas chwili rekreacji.
• naglącego nietrzymania moczu – ta kategoria schorzenia charakteryzuje się nasiloną i niekontrolowaną presją na pęcherz moczowy seniora, co w efekcie inicjuje proces inkontynencji.
• mieszaną – jest to jednoczesne połączenie opisanych przypadków, co zwiększa brak komfortu podczas doświadczania niedyspozycji.

Powody nietrzymania moczu

Aby zapewnić pomoc oraz wsparcie osobie potrzebującej, warto zapoznać się z przyczynami takiego stanu. Istnieje kilka kluczowych czynników sprawczych, które wynikają z upływającego czasu oraz eksploatacji organizmu.

Właśnie dlatego, popuszczanie moczu jest naturalną konsekwencją obniżenia pęcherza, słabszego stanu cewki moczowej, a także osłabionych mięśni miednicy, które doznały zwiotczenia. Należy pamiętać, że istotnym faktorem generującym schorzenie jest również zaburzona gospodarka hormonalna. Zmiany w tym obszarze mogą być głównym powodem nadmiernej aktywności pęcherza moczowego, a także nadwyrężenia funkcjonowania mechanizmu zwieracza.

To jednak nie wszystkie powody nietrzymania moczu wśród podopiecznych. Inne źródła wynikają z dotkliwych infekcji układu moczowego, którego mogą powodować silny ból i cierpienie seniora. Pozostałe przykłady odnoszą się do kamicy pęcherza moczowego, nadmiernej ilości tkanki tłuszczowej, wszelkich operacji w kontekście urologicznym lub ginekologicznym, a także wyraźnego przerostu prostaty u męskiego grona podopiecznych. Nie należy zapominać o zaparciach oraz braku sposobności sprawnego dotarcia do toalety, co również jest odpowiedzialne za niekomfortowe warunki.

Jak zdiagnozować inkontynencję?

Szybkie i skuteczne rozpoznanie nietrzymania moczu jest niezwykle ważne, ponieważ cześć opisanych czynników może zostać wyeliminowana, wraz z niekorzystnymi przyzwyczajeniami pacjenta. Zaobserwowane objawy należy zgłosić podczas rutynowej kontroli podopiecznego. Doświadczony ekspert wykona szereg niezbędnych analiz i badań, które mają na celu wykluczenie pozostałych perspektyw negatywnego nacisku na funkcje pęcherza.

Diagnostyka obejmuje najczęściej badania urodynamiczne, posiew moczu, cystoskopia, a także badanie USG. Popuszczanie moczu jest dolegliwością, która może budzić wstyd i zakłopotanie, co nie usprawiedliwia braku reakcji oraz bierność. Ogromną rolę w procesie rehabilitacji spełniają właśnie codzienne wybory. To właśnie opiekun osoby starszej powinien zachęcać do systematycznego wykonywania ćwiczeń, porzucenia negatywnych nałogów, zmniejszenia wagi ciała, a także utrzymania zdrowej, zbilansowanej diety.